goþer
Old Swedish
Etymology
From Old Norse góðr, from Proto-Germanic *gōdaz, from Proto-Indo-European *gʰedʰ-.
Declension
Declension of gōþer (strong)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | gōþer | gōþ | gōt |
| accusative | gōþan | gōþa | gōt |
| dative | gōþum, -om | gōþri, -re | gōþu, -o |
| genitive | gōþs | gōþrar | gōþs |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | gōþir, -e(r) | gōþar | gōþ |
| accusative | gōþa | gōþar | gōþ |
| dative | gōþum, -om | gōþum, -om | gōþum, -om |
| genitive | gōþra | gōþra | gōþra |
Declension of gōþer (weak)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | gōþi, -e | gōþa | gōþa |
| accusative | gōþa | gōþu, -o | gōþa |
| dative | gōþa | gōþu, -o | gōþa |
| genitive | gōþa | gōþu, -o | gōþa |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | gōþu, -o | gōþu, -o | gōþu, -o |
| accusative | gōþu, -o | gōþu, -o | gōþu, -o |
| dative | gōþu, -o | gōþu, -o | gōþu, -o |
| genitive | gōþu, -o | gōþu, -o | gōþu, -o |
Descendants
- Swedish: god
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.