greiða

Faroese

Etymology

From Old Norse greiða (“to arrange; fit out; comb”), from Proto-Germanic *garaidijaną.

Verb

greiða (third person singular past indicative greiddi, third person plural past indicative greiddu, supine greitt)

  1. to straighten out, to order, to arrange, to unknot
  2. to comb
  3. to answer, to resolve
  4. to prepare
  5. to commit, to deliver, to give over
  6. greiða frá: to tell, to report, to recount, to explain
    Hann dugir væl at greiða frá.
    He can explain things well.

Conjugation
Conjugation of greiða (group v-3)
infinitive greiða
supine greitt
participle (a18)1 greiðandi greiddur
present past
first singular greiði greiddi
second singular greiðir greiddi
third singular greiðir greiddi
plural greiða greiddu
imperative
singular greið!
plural greiðið!
1Only the past participle being declined.


Icelandic

Etymology

From Old Norse greiða (“to arrange; fit out; comb”), from Proto-Germanic *garaidijaną.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkreiːða/
    Rhymes: -eiːða

Noun

greiða f (genitive singular greiðu, nominative plural greiður)

  1. comb

Declension
declension of greiða
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative greiða greiðan greiður greiðurnar
accusative greiðu greiðuna greiður greiðurnar
dative greiðu greiðunni greiðum greiðunum
genitive greiðu greiðunnar greiða/greiðna greiðanna/greiðnanna

Synonyms

Verb

greiða (weak verb, third-person singular past indicative greiddi, supine greitt)

  1. to comb
    Þú ættir að greiða hárið á þér. Það er orðið svo úfið.
    You should comb your hair. It’s become really ruffled.
  2. to pay, to discharge (a debt)
    Ég greiddi 1206 krónur fyrir matinn.
    I paid 1206 krónur for the food.

Conjugation
greiða — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að greiða
supine
(sagnbót)		 greitt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 greiðandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég greiði við greiðum present
(nútíð)		 ég greiði við greiðum
þú greiðir þið greiðið þú greiðir þið greiðið
hann, hún, það greiðir þeir, þær, þau greiða hann, hún, það greiði þeir, þær, þau greiði
past
(þátíð)		 ég greiddi við greiddum past
(þátíð)		 ég greiddi við greiddum
þú greiddir þið greidduð þú greiddir þið greidduð
hann, hún, það greiddi þeir, þær, þau greiddu hann, hún, það greiddi þeir, þær, þau greiddu
imperative
(boðháttur)		 greið (þú) greiðið (þið)
Forms with appended personal pronoun
greiddu greiðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
greiðast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að greiðast
supine
(sagnbót)		 greiðst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 greiðandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég greiðist við greiðumst present
(nútíð)		 ég greiðist við greiðumst
þú greiðist þið greiðist þú greiðist þið greiðist
hann, hún, það greiðist þeir, þær, þau greiðast hann, hún, það greiðist þeir, þær, þau greiðist
past
(þátíð)		 ég greiddist við greiddumst past
(þátíð)		 ég greiddist við greiddumst
þú greiddist þið greiddust þú greiddist þið greiddust
hann, hún, það greiddist þeir, þær, þau greiddust hann, hún, það greiddist þeir, þær, þau greiddust
imperative
(boðháttur)		 greiðst (þú) greiðist (þið)
Forms with appended personal pronoun
greiðstu greiðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
greiddur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 greiddur greidd greitt greiddir greiddar greidd
accusative
(þolfall)		 greiddan greidda greitt greidda greiddar greidd
dative
(þágufall)		 greiddum greiddri greiddu greiddum greiddum greiddum
genitive
(eignarfall)		 greidds greiddrar greidds greiddra greiddra greiddra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 greiddi greidda greidda greiddu greiddu greiddu
accusative
(þolfall)		 greidda greiddu greidda greiddu greiddu greiddu
dative
(þágufall)		 greidda greiddu greidda greiddu greiddu greiddu
genitive
(eignarfall)		 greidda greiddu greidda greiddu greiddu greiddu

Synonyms

Derived terms

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *garaidijaną (“to arrange, set in order”).

Verb

greiða (singular past indicative greiddi, plural past indicative greiddu, past participle greiddr)

  1. to unravel, disentangle, arrange
  2. (with hár) to comb or dress the hair
  3. to make or get ready
    Greiða til vað
    To get ready a fishing line
    Greiða til um vápn
    To get the weapons ready
  4. to speed, to further
    1. (reflexive) to be successful, get on
      Greiddist honum vel
      He got on well
      (literally, “It sped well with him”)
  5. to pay
    1. (with fram) to pay out
  6. to discharge, perform
    1. (with skírsl) to perform the ordeal
    2. (with vörður) to keep watch
    3. (with róðr) to pull at the oars
    4. (with atróðr, atlaga) to attack (in a sea-fight)
    5. (with mál) to settle a case

Conjugation
Conjugation of greiða — active (weak class 1)
infinitive greiða
present participle greiðandi
past participle greiddr
indicative present past
1st-person singular greiði greidda
2nd-person singular greiðir greiddir
3rd-person singular greiðir greiddi
1st-person plural greiðum greiddum
2nd-person plural greiðið greidduð
3rd-person plural greiða greiddu
subjunctive present past
1st-person singular greiða greidda
2nd-person singular greiðir greiddir
3rd-person singular greiði greiddi
1st-person plural greiðim greiddim
2nd-person plural greiðið greiddið
3rd-person plural greiði greiddi
imperative present
2nd-person singular greið, greiði
1st-person plural greiðum
2nd-person plural greiðið
Conjugation of greiða — mediopassive (weak class 1)
infinitive greiðask
present participle greiðandisk
past participle greiðzk
indicative present past
1st-person singular greiðumk greiddumk
2nd-person singular greiðisk greiddisk
3rd-person singular greiðisk greiddisk
1st-person plural greiðumsk greiddumsk
2nd-person plural greiðizk greidduzk
3rd-person plural greiðask greiddusk
subjunctive present past
1st-person singular greiðumk greiddumk
2nd-person singular greiðisk greiddisk
3rd-person singular greiðisk greiddisk
1st-person plural greiðimsk greiddimsk
2nd-person plural greiðizk greiddizk
3rd-person plural greiðisk greiddisk
imperative present
2nd-person singular greiðsk, greiðisk
1st-person plural greiðumsk
2nd-person plural greiðizk

Descendants

References
  • “greiða”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.