grimpar
Catalan
Verb
grimpar (first-person singular present grimpo, past participle grimpat)
- (intransitive) to climb up
Conjugation
Conjugation of grimpar (first conjugation)
| infinitive | grimpar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | grimpant | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | grimpat | grimpada | |||||
| plural | grimpats | grimpades | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | grimpo | grimpes | grimpa | grimpem | grimpeu | grimpen | |
| imperfect | grimpava | grimpaves | grimpava | grimpàvem | grimpàveu | grimpaven | |
| future | grimparé | grimparàs | grimparà | grimparem | grimpareu | grimparan | |
| preterite | grimpí | grimpares | grimpà | grimpàrem | grimpàreu | grimparen | |
| conditional | grimparia | grimparies | grimparia | grimparíem | grimparíeu | grimparien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | grimpi | grimpis | grimpi | grimpem | grimpeu | grimpin | |
| imperfect | grimpés | grimpessis | grimpés | grimpéssim | grimpéssiu | grimpessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| — | grimpa | grimpi | grimpem | grimpeu | grimpin | ||
Derived terms
- grimpa-soques
- grimpada
- grimpador
Further reading
- “grimpar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Occitan
Alternative forms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.