hierdan
Old English
Alternative forms
- herdan, hyrdan, hirdan
Etymology
Inherited from Proto-Germanic *hardijaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈxi͜yr.dɑn/, [ˈhi͜yrˠ.dɑn]
Verb
hierdan
Conjugation
Conjugation of hierdan (weak class 1)
| infinitive | hierdan | hierdenne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | hierde | hierde |
| 2nd-person singular | hierdest, hierst, hiertst | hierdest |
| 3rd-person singular | hierdeþ, hiert | hierde |
| plural | hierdaþ | hierdon |
| subjunctive | present | past |
| singular | hierde | hierde |
| plural | hierden | hierden |
| imperative | ||
| singular | hierd | |
| plural | hierdaþ | |
| participle | present | past |
| hierdende | (ġe)hierded | |
Derived terms
- āhierdan
- forhierdan
- ġehierdan
- ġeondhierdan
- onhierdan
Related terms
- heardian
References
- hierdan in Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) An Anglo-Saxon Dictionary
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.