hnitan
Old English
Etymology
From Proto-Germanic *hnītaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈxniː.tɑn/, [ˈn̥iː.tɑn]
Conjugation
Conjugation of hnītan (strong class 1)
| infinitive | hnītan | hnītenne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | hnīte | hnāt |
| second person singular | hnītst | hnite |
| third person singular | hnītt, hnīt | hnāt |
| plural | hnītaþ | hniton |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | hnīte | hnite |
| plural | hnīten | hniten |
| imperative | ||
| singular | hnīt | |
| plural | hnītaþ | |
| participle | present | past |
| hnītende | (ġe)hniten | |
Old Saxon
Etymology
From Proto-Germanic *hnītaną.
Conjugation
Conjugation of hnītan (strong class 1)
| infinitive | hnītan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | hnītu | hnēt |
| 2nd person singular | hnītis | hniti |
| 3rd person singular | hnītid | hnēt |
| plural | hnītad | hnitun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | hnīte | hniti |
| 2nd person singular | hnītes | hnitis |
| 3rd person singular | hnīte | hniti |
| plural | hnīten | hnitin |
| imperative | present | |
| singular | hnīt | |
| plural | hnītad | |
| participle | present | past |
| hnītandi | gihnitan, hnitan | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.