hræla

Icelandic

Etymology

From hræll (“reed, sley”) +‎ -a (“suffix used to form verbs from nouns”).

Pronunciation
  • IPA(key): /r̥aiːla/
    Rhymes: -aiːla

Verb

hræla (weak verb, third-person singular past indicative hrælaði, supine hrælað)

  1. (weaving) to beat the loom with a reed

Conjugation
hræla — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að hræla
supine
(sagnbót)		 hrælað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 hrælandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég hræla við hrælum present
(nútíð)		 ég hræli við hrælum
þú hrælar þið hrælið þú hrælir þið hrælið
hann, hún, það hrælar þeir, þær, þau hræla hann, hún, það hræli þeir, þær, þau hræli
past
(þátíð)		 ég hrælaði við hræluðum past
(þátíð)		 ég hrælaði við hræluðum
þú hrælaðir þið hræluðuð þú hrælaðir þið hræluðuð
hann, hún, það hrælaði þeir, þær, þau hræluðu hann, hún, það hrælaði þeir, þær, þau hræluðu
imperative
(boðháttur)		 hræla (þú) hrælið (þið)
Forms with appended personal pronoun
hrælaðu hræliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hrælast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að hrælast
supine
(sagnbót)		 hrælast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 hrælandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég hrælast við hrælumst present
(nútíð)		 ég hrælist við hrælumst
þú hrælast þið hrælist þú hrælist þið hrælist
hann, hún, það hrælast þeir, þær, þau hrælast hann, hún, það hrælist þeir, þær, þau hrælist
past
(þátíð)		 ég hrælaðist við hræluðumst past
(þátíð)		 ég hrælaðist við hræluðumst
þú hrælaðist þið hræluðust þú hrælaðist þið hræluðust
hann, hún, það hrælaðist þeir, þær, þau hræluðust hann, hún, það hrælaðist þeir, þær, þau hræluðust
imperative
(boðháttur)		 hrælast (þú) hrælist (þið)
Forms with appended personal pronoun
hrælastu hrælisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hrælaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 hrælaður hræluð hrælað hrælaðir hrælaðar hræluð
accusative
(þolfall)		 hrælaðan hrælaða hrælað hrælaða hrælaðar hræluð
dative
(þágufall)		 hræluðum hrælaðri hræluðu hræluðum hræluðum hræluðum
genitive
(eignarfall)		 hrælaðs hrælaðrar hrælaðs hrælaðra hrælaðra hrælaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 hrælaði hrælaða hrælaða hræluðu hræluðu hræluðu
accusative
(þolfall)		 hrælaða hræluðu hrælaða hræluðu hræluðu hræluðu
dative
(þágufall)		 hrælaða hræluðu hrælaða hræluðu hræluðu hræluðu
genitive
(eignarfall)		 hrælaða hræluðu hrælaða hræluðu hræluðu hræluðu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.