hukać

Polish

Etymology

From huk +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈxu.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ukat͡ɕ
  • Syllabification: hu‧kać

Verb

hukać impf (perfective huknąć)

  1. (intransitive) to hoot
  2. (intransitive) to resound, to boom
  3. (transitive, colloquial) to hit, to whoop
    Synonyms: walić, rąbać

Conjugation
Conjugation of hukać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive hukać
present tense 1st hukam hukamy
2nd hukasz hukacie
3rd huka hukają
impersonal huka się
past tense 1st hukałem hukałam hukaliśmy hukałyśmy
2nd hukałeś hukałaś hukaliście hukałyście
3rd hukał hukała hukało hukali hukały
impersonal hukano
future tense 1st będę hukał,
będę hukać
 będę hukała,
będę hukać
 będziemy hukali,
będziemy hukać
 będziemy hukały,
będziemy hukać
2nd będziesz hukał,
będziesz hukać
 będziesz hukała,
będziesz hukać
 będziecie hukali,
będziecie hukać
 będziecie hukały,
będziecie hukać
3rd będzie hukał,
będzie hukać
 będzie hukała,
będzie hukać
 będzie hukało,
będzie hukać
 będą hukali,
będą hukać
 będą hukały,
będą hukać
impersonal będzie hukać się
conditional 1st hukałbym hukałabym hukalibyśmy hukałybyśmy
2nd hukałbyś hukałabyś hukalibyście hukałybyście
3rd hukałby hukałaby hukałoby hukaliby hukałyby
impersonal hukano by
imperative 1st niech hukam hukajmy
2nd hukaj hukajcie
3rd niech huka niech hukają
active adjectival participle hukający hukająca hukające hukający hukające
passive adjectival participle hukany hukana hukane hukani hukane
contemporary adverbial participle hukając
verbal noun hukanie

Further reading
  • hukać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • hukać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.