huknąć

Polish

Etymology

From hukać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈxuk.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: huk‧nąć

Verb

huknąć pf (imperfective hukać)

  1. (intransitive) to hoot
  2. (intransitive) to resound, to boom
  3. (transitive, colloquial) to hit, to whoop
    Synonyms: walnąć, rąbnąć

Conjugation
Conjugation of huknąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive huknąć
future tense 1st huknę hukniemy
2nd hukniesz hukniecie
3rd huknie hukną
impersonal huknie się
past tense 1st huknąłem huknęłam huknęliśmy huknęłyśmy
2nd huknąłeś huknęłaś huknęliście huknęłyście
3rd huknął huknęła huknęło huknęli huknęły
impersonal huknięto
conditional 1st huknąłbym huknęłabym huknęlibyśmy huknęłybyśmy
2nd huknąłbyś huknęłabyś huknęlibyście huknęłybyście
3rd huknąłby huknęłaby huknęłoby huknęliby huknęłyby
impersonal huknięto by
imperative 1st niech huknę huknijmy
2nd huknij huknijcie
3rd niech huknie niech hukną
passive adjectival participle huknięty huknięta huknięte huknięci huknięte
anterior adverbial participle huknąwszy
verbal noun huknięcie

Further reading
  • huknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • huknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.