imprezowicz

Polish

Etymology

From impreza +‎ -owicz.

Pronunciation

IPA^(key): /im.prɛˈzɔ.vit͡ʂ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔvit͡ʂ
Syllabification: im‧pre‧zo‧wicz

Noun

imprezowicz m pers (feminine imprezowiczka)

party animal, reveller, partygoer
Synonym: balangowicz

Declension

Declension of imprezowicz

	singular	plural
nominative	imprezowicz	imprezowicze
genitive	imprezowicza	imprezowiczów
dative	imprezowiczowi	imprezowiczom
accusative	imprezowicza	imprezowiczów
instrumental	imprezowiczem	imprezowiczami
locative	imprezowiczu	imprezowiczach
vocative	imprezowiczu	imprezowicze

Related terms

noun

impreza

verb

imprezować

Further reading

imprezowicz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
imprezowicz in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.