impromptus
English
French
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /imˈproːmp.tus/, [ɪmˈproːmpt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /imˈpromp.tus/, [imˈprɔmpt̪us]
Adjective
imprōmptus (feminine imprōmpta, neuter imprōmptum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | imprōmptus | imprōmpta | imprōmptum | imprōmptī | imprōmptae | imprōmpta | |
| Genitive | imprōmptī | imprōmptae | imprōmptī | imprōmptōrum | imprōmptārum | imprōmptōrum | |
| Dative | imprōmptō | imprōmptō | imprōmptīs | ||||
| Accusative | imprōmptum | imprōmptam | imprōmptum | imprōmptōs | imprōmptās | imprōmpta | |
| Ablative | imprōmptō | imprōmptā | imprōmptō | imprōmptīs | |||
| Vocative | imprōmpte | imprōmpta | imprōmptum | imprōmptī | imprōmptae | imprōmpta | |
References
- “impromptus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “impromptus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
Spanish
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.