indebitus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /inˈdeː.bi.tus/, [ɪn̪ˈd̪eːbɪt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /inˈde.bi.tus/, [in̪ˈd̪ɛːbit̪us]
Adjective
indēbitus (feminine indēbita, neuter indēbitum, adverb indēbitē or indēbitō); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | indēbitus | indēbita | indēbitum | indēbitī | indēbitae | indēbita | |
| Genitive | indēbitī | indēbitae | indēbitī | indēbitōrum | indēbitārum | indēbitōrum | |
| Dative | indēbitō | indēbitō | indēbitīs | ||||
| Accusative | indēbitum | indēbitam | indēbitum | indēbitōs | indēbitās | indēbita | |
| Ablative | indēbitō | indēbitā | indēbitō | indēbitīs | |||
| Vocative | indēbite | indēbita | indēbitum | indēbitī | indēbitae | indēbita | |
Descendants
- Italian: indebito
References
- “indebitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- indebitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.