indiscretus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.disˈkreː.tus/, [ɪn̪d̪ɪs̠ˈkreːt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /in.disˈkre.tus/, [in̪d̪isˈkrɛːt̪us]
Adjective
indiscrētus (feminine indiscrēta, neuter indiscrētum, adverb indiscrētē or indiscrētim); first/second-declension adjective
- unseparated, undivided, closely connected
- indistinguishable, not capable of being told apart
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | indiscrētus | indiscrēta | indiscrētum | indiscrētī | indiscrētae | indiscrēta | |
| Genitive | indiscrētī | indiscrētae | indiscrētī | indiscrētōrum | indiscrētārum | indiscrētōrum | |
| Dative | indiscrētō | indiscrētō | indiscrētīs | ||||
| Accusative | indiscrētum | indiscrētam | indiscrētum | indiscrētōs | indiscrētās | indiscrēta | |
| Ablative | indiscrētō | indiscrētā | indiscrētō | indiscrētīs | |||
| Vocative | indiscrēte | indiscrēta | indiscrētum | indiscrētī | indiscrētae | indiscrēta | |
References
- “indiscretus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “indiscretus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.