ingangan
Old English
Etymology
From Proto-Germanic *innganganą. Equivalent to in- + gangan.
Conjugation
Conjugation of ingangan (strong class 7)
| infinitive | ingangan | tō ingangenne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | ingange | ingēong |
| 2nd-person singular | ingangest | ingēonge |
| 3rd-person singular | ingangeþ | ingēong |
| plural | ingangaþ | ingēongon |
| subjunctive | present | past |
| singular | ingange | ingēonge |
| plural | ingangen | ingēongen |
| imperative | ||
| singular | ingang | |
| plural | ingangaþ | |
| participle | present | past |
| ingangende | ingangen | |
Descendants
- Middle English: ingangen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.