innitor
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /inˈniː.tor/, [ɪnˈniːt̪ɔr]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /inˈni.tor/, [inˈniːt̪or]
Verb
innītor (present infinitive innītī, perfect active innīxus sum or innīsus sum); third conjugation, deponent
Conjugation
| Conjugation of innītor (third conjugation, deponent) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | innītor | innīteris, innītere |
innītitur | innītimur | innītiminī | innītuntur |
| imperfect | innītēbar | innītēbāris, innītēbāre |
innītēbātur | innītēbāmur | innītēbāminī | innītēbantur | |
| future | innītar | innītēris, innītēre |
innītētur | innītēmur | innītēminī | innītentur | |
| perfect | innīxus or innīsus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | innīxus or innīsus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | innīxus or innīsus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | innītar | innītāris, innītāre |
innītātur | innītāmur | innītāminī | innītantur |
| imperfect | innīterer | innīterēris, innīterēre |
innīterētur | innīterēmur | innīterēminī | innīterentur | |
| perfect | innīxus or innīsus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | innīxus or innīsus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | innītere | — | — | innītiminī | — |
| future | — | innītitor | innītitor | — | — | innītuntor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | innītī | innīxum esse, innīsum esse |
innīxūrum esse, innīsūrum esse |
— | — | — | |
| participles | innītēns | innīxus, innīsus |
innīxūrus, innīsūrus |
— | — | innītendus, innītundus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| innītendī | innītendō | innītendum | innītendō | innīxum, innīsum |
innīxū, innīsū | ||
References
- “innitor”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “innitor”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- innitor in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.