innubo
Latin
    
    
Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /inˈnuː.boː/, [ɪnˈnuːboː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /inˈnu.bo/, [inˈnuːbo]
Verb
    
innūbō (present infinitive innūbere, perfect active innūpsī, supine innūptum); third conjugation
Conjugation
    
| Conjugation of innūbō (third conjugation) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | innūbō | innūbis | innūbit | innūbimus | innūbitis | innūbunt | 
| imperfect | innūbēbam | innūbēbās | innūbēbat | innūbēbāmus | innūbēbātis | innūbēbant | |
| future | innūbam | innūbēs | innūbet | innūbēmus | innūbētis | innūbent | |
| perfect | innūpsī | innūpsistī | innūpsit | innūpsimus | innūpsistis | innūpsērunt, innūpsēre | |
| pluperfect | innūpseram | innūpserās | innūpserat | innūpserāmus | innūpserātis | innūpserant | |
| future perfect | innūpserō | innūpseris | innūpserit | innūpserimus | innūpseritis | innūpserint | |
| passive | present | innūbor | innūberis, innūbere | innūbitur | innūbimur | innūbiminī | innūbuntur | 
| imperfect | innūbēbar | innūbēbāris, innūbēbāre | innūbēbātur | innūbēbāmur | innūbēbāminī | innūbēbantur | |
| future | innūbar | innūbēris, innūbēre | innūbētur | innūbēmur | innūbēminī | innūbentur | |
| perfect | innūptus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | innūptus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | innūptus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | innūbam | innūbās | innūbat | innūbāmus | innūbātis | innūbant | 
| imperfect | innūberem | innūberēs | innūberet | innūberēmus | innūberētis | innūberent | |
| perfect | innūpserim | innūpserīs | innūpserit | innūpserīmus | innūpserītis | innūpserint | |
| pluperfect | innūpsissem | innūpsissēs | innūpsisset | innūpsissēmus | innūpsissētis | innūpsissent | |
| passive | present | innūbar | innūbāris, innūbāre | innūbātur | innūbāmur | innūbāminī | innūbantur | 
| imperfect | innūberer | innūberēris, innūberēre | innūberētur | innūberēmur | innūberēminī | innūberentur | |
| perfect | innūptus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | innūptus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | innūbe | — | — | innūbite | — | 
| future | — | innūbitō | innūbitō | — | innūbitōte | innūbuntō | |
| passive | present | — | innūbere | — | — | innūbiminī | — | 
| future | — | innūbitor | innūbitor | — | — | innūbuntor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | innūbere | innūpsisse | innūptūrum esse | innūbī | innūptum esse | innūptum īrī | |
| participles | innūbēns | — | innūptūrus | — | innūptus | innūbendus, innūbundus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| innūbendī | innūbendō | innūbendum | innūbendō | innūptum | innūptū | ||
References
    
- “innubo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “innubo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.