inslaan

Dutch

Etymology

From in +‎ slaan

Pronunciation
  • Audio(file)

Verb

inslaan

  1. to shatter, to break with force
  2. to turn into, to follow (e.g. a different path or a corner)
  3. to make provision for (e.g. a feast)
  4. to strike with force (e.g. lightning)

Inflection
Inflection of inslaan (strong class 6, irregular, separable)
infinitive inslaan
past singular sloeg in
past participle ingeslagen
infinitive inslaan
gerund inslaan n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular sla insloeg ininslainsloeg
2nd person sing. (jij) slaat insloeg ininslaatinsloeg
2nd person sing. (u) slaat insloeg ininslaatinsloeg
2nd person sing. (gij) slaat insloegt ininslaatinsloegt
3rd person singular slaat insloeg ininslaatinsloeg
plural slaan insloegen ininslaaninsloegen
subjunctive sing.1 sla insloege ininslainsloege
subjunctive plur.1 slaan insloegen ininslaaninsloegen
imperative sing. sla in
imperative plur.1 slaat in
participles inslaandingeslagen
1) Archaic.

Derived terms

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.