insopitus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.soːˈpiː.tus/, [ĩːs̠oːˈpiːt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /in.soˈpi.tus/, [insoˈpiːt̪us]
Adjective
īnsōpītus (feminine īnsōpīta, neuter īnsōpītum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | īnsōpītus | īnsōpīta | īnsōpītum | īnsōpītī | īnsōpītae | īnsōpīta | |
| Genitive | īnsōpītī | īnsōpītae | īnsōpītī | īnsōpītōrum | īnsōpītārum | īnsōpītōrum | |
| Dative | īnsōpītō | īnsōpītō | īnsōpītīs | ||||
| Accusative | īnsōpītum | īnsōpītam | īnsōpītum | īnsōpītōs | īnsōpītās | īnsōpīta | |
| Ablative | īnsōpītō | īnsōpītā | īnsōpītō | īnsōpītīs | |||
| Vocative | īnsōpīte | īnsōpīta | īnsōpītum | īnsōpītī | īnsōpītae | īnsōpīta | |
References
- “insopitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “insopitus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.