instruktorka

See also: instruktorką

Polish

Etymology

From instruktor +‎ -ka.

Pronunciation

IPA^(key): /in.strukˈtɔr.ka/
Audio (file)
Rhymes: -ɔrka
Syllabification: in‧struk‧tor‧ka

Noun

instruktorka f (masculine instruktor)

female equivalent of instruktor (“instructor”)

Declension

Declension of instruktorka

	singular	plural
nominative	instruktorka	instruktorki
genitive	instruktorki	instruktorek
dative	instruktorce	instruktorkom
accusative	instruktorkę	instruktorki
instrumental	instruktorką	instruktorkami
locative	instruktorce	instruktorkach
vocative	instruktorko	instruktorki

Related terms

adjectives

instrukcyjny
instruktażowy
instruktorski
instruktywny

nouns

instrukcja
instruktarz
instruktaż

Further reading

instruktorka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
instruktorka in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.