inviolatus
Latin
    
    
Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /in.u̯i.oˈlaː.tus/, [ɪnu̯iɔˈɫ̪äːt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /in.vi.oˈla.tus/, [iɱvioˈläːt̪us]
Adjective
    
inviolātus (feminine inviolāta, neuter inviolātum); first/second-declension adjective
Declension
    
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | inviolātus | inviolāta | inviolātum | inviolātī | inviolātae | inviolāta | |
| Genitive | inviolātī | inviolātae | inviolātī | inviolātōrum | inviolātārum | inviolātōrum | |
| Dative | inviolātō | inviolātō | inviolātīs | ||||
| Accusative | inviolātum | inviolātam | inviolātum | inviolātōs | inviolātās | inviolāta | |
| Ablative | inviolātō | inviolātā | inviolātō | inviolātīs | |||
| Vocative | inviolāte | inviolāta | inviolātum | inviolātī | inviolātae | inviolāta | |
References
    
- “inviolatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inviolatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- inviolatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.