jeździec

Polish

Etymology

From jeździć +‎ -ec.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈjɛʑ.d͡ʑɛt͡s/
Audio (file)
Rhymes: -ɛʑd͡ʑɛt͡s
Syllabification: jeź‧dziec

Noun

jeździec m pers (feminine jeźdźczyni)

horseman, rider; person who rides a mount

Declension

Declension of jeździec

	singular	plural
nominative	jeździec	jeźdźcy
genitive	jeźdźca	jeźdźców
dative	jeźdźcowi	jeźdźcom
accusative	jeźdźca	jeźdźców
instrumental	jeźdźcem	jeźdźcami
locative	jeźdźcu	jeźdźcach
vocative	jeźdźcze	jeźdźcy

Related terms

Further reading

jeździec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
jeździec in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.