jednoczesność

Polish

Etymology

From jednoczesny (“simultaneous”, adjective) +‎ -ość.

Pronunciation

IPA^(key): /jɛd.nɔˈt͡ʂɛs.nɔɕt͡ɕ/

Noun

jednoczesność f

simultaneity, simultaneousness
Synonym: równoczesność

Declension

declension of jednoczesność

	singular	plural
nominative	jednoczesność	jednoczesności
genitive	jednoczesności	jednoczesności
dative	jednoczesności	jednoczesnościom
accusative	jednoczesność	jednoczesności
instrumental	jednoczesnością	jednoczesnościami
locative	jednoczesności	jednoczesnościach
vocative	jednoczesności	jednoczesności

See also

synchronia

Further reading

jednoczesność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
jednoczesność in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.