kızan

Turkish

Etymology

From Proto-Turkic.

Noun

kızan (definite accusative kızanı, plural kızanlar)

  1. (Thrace, Southern Bulgaria) child
  2. (dialectal) a teenager in a village
  3. (dialectal) friend (especially a close friend)
  4. (dialectal) woman
  5. (dialectal) puppy or kitten

Declension
Inflection
Nominative kızan
Definite accusative kızanı
Singular Plural
Nominative kızan kızanlar
Definite accusative kızanı kızanları
Dative kızana kızanlara
Locative kızanda kızanlarda
Ablative kızandan kızanlardan
Genitive kızanın kızanların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular kızanım kızanlarım
2nd singular kızanın kızanların
3rd singular kızanı kızanları
1st plural kızanımız kızanlarımız
2nd plural kızanınız kızanlarınız
3rd plural kızanları kızanları

Synonyms
  • uşak (Black Sea and Northern Bulgaria)
  • çocuk (child)
  • kadın (woman)
  • dost (close friend)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.