kłótnik

Polish

Etymology

From kłócić +‎ -nik.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkwut.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -utɲik
  • Syllabification: kłót‧nik

Noun

kłótnik m pers (feminine kłótnica)

  1. quarreler, brawler, wrangler
    Synonyms: awanturnik, furiat, piekielnik, pieniacz

Declension
Declension of kłótnik
singular plural
nominative kłótnik kłótnicy
genitive kłótnika kłótników
dative kłótnikowi kłótnikom
accusative kłótnika kłótników
instrumental kłótnikiem kłótnikami
locative kłótniku kłótnikach
vocative kłótniku kłótnicy

Further reading
  • kłótnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kłótnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.