kapłan

See also: kaplan and Kaplan

Polish

Etymology

Borrowed from Czech kaplan (“chaplain”), from Medieval Latin cappellānus (“chaplain”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkap.wan/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -apwan
  • Syllabification: kap‧łan

Noun

kapłan m pers (feminine kapłanka)

  1. priest

Usage notes

This term is neutral and can apply to a priest of any religion.

Declension
Declension of kapłan
singular plural
nominative kapłan kapłani/kapłany (depreciative)
genitive kapłana kapłanów
dative kapłanowi kapłanom
accusative kapłana kapłanów
instrumental kapłanem kapłanami
locative kapłanie kapłanach
vocative kapłanie kapłani

Derived terms
adjectives
nouns

Further reading
  • kapłan in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kapłan in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.