karkötő
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒrkøtøː]
- Hyphenation: kar‧kö‧tő
- Rhymes: -tøː
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, front rounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | karkötő | karkötők |
| accusative | karkötőt | karkötőket |
| dative | karkötőnek | karkötőknek |
| instrumental | karkötővel | karkötőkkel |
| causal-final | karkötőért | karkötőkért |
| translative | karkötővé | karkötőkké |
| terminative | karkötőig | karkötőkig |
| essive-formal | karkötőként | karkötőkként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | karkötőben | karkötőkben |
| superessive | karkötőn | karkötőkön |
| adessive | karkötőnél | karkötőknél |
| illative | karkötőbe | karkötőkbe |
| sublative | karkötőre | karkötőkre |
| allative | karkötőhöz | karkötőkhöz |
| elative | karkötőből | karkötőkből |
| delative | karkötőről | karkötőkről |
| ablative | karkötőtől | karkötőktől |
| non-attributive possessive - singular |
karkötőé | karkötőké |
| non-attributive possessive - plural |
karkötőéi | karkötőkéi |
| Possessive forms of karkötő | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | karkötőm | karkötőim |
| 2nd person sing. | karkötőd | karkötőid |
| 3rd person sing. | karkötője | karkötői |
| 1st person plural | karkötőnk | karkötőink |
| 2nd person plural | karkötőtök | karkötőitek |
| 3rd person plural | karkötőjük | karkötőik |
Further reading
- karkötő in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.