karleć

Polish

Etymology

From karzeł +‎ -eć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkar.lɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -arlɛt͡ɕ
  • Syllabification: kar‧leć

Verb

karleć impf (perfective skarleć)

  1. (intransitive) to dwarf (to become much smaller)
    Synonym: karłowacieć
    Hypernym: maleć

Conjugation
Conjugation of karleć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive karleć
present tense 1st karleję karlejemy
2nd karlejesz karlejecie
3rd karleje karleją
impersonal karleje się
past tense 1st karlałem karlałam karleliśmy karlałyśmy
2nd karlałeś karlałaś karleliście karlałyście
3rd karlał karlała karlało karleli karlały
impersonal karlano
future tense 1st będę karlał,
będę karleć
 będę karlała,
będę karleć
 będziemy karleli,
będziemy karleć
 będziemy karlały,
będziemy karleć
2nd będziesz karlał,
będziesz karleć
 będziesz karlała,
będziesz karleć
 będziecie karleli,
będziecie karleć
 będziecie karlały,
będziecie karleć
3rd będzie karlał,
będzie karleć
 będzie karlała,
będzie karleć
 będzie karlało,
będzie karleć
 będą karleli,
będą karleć
 będą karlały,
będą karleć
impersonal będzie karleć się
conditional 1st karlałbym karlałabym karlelibyśmy karlałybyśmy
2nd karlałbyś karlałabyś karlelibyście karlałybyście
3rd karlałby karlałaby karlałoby karleliby karlałyby
impersonal karlano by
imperative 1st niech karleję karlejmy
2nd karlej karlejcie
3rd niech karleje niech karleją
active adjectival participle karlejący karlejąca karlejące karlejący karlejące
contemporary adverbial participle karlejąc
verbal noun karlenie
adjective
noun
verb
  • karłowacieć

Further reading
  • karleć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • karleć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.