katownik

See also: kątownik

Polish

Etymology

From katować +‎ -nik.

Pronunciation

IPA^(key): /kaˈtɔv.ɲik/
Rhymes: -ɔvɲik
Syllabification: ka‧tow‧nik

Noun

katownik m pers

(obsolete) tormentor, torturer
Synonym: kat

Declension

Declension of katownik

	singular	plural
nominative	katownik	katownicy
genitive	katownika	katowników
dative	katownikowi	katownikom
accusative	katownika	katowników
instrumental	katownikiem	katownikami
locative	katowniku	katownikach
vocative	katowniku	katownicy

Related terms

adjectives

kaci
katowny
katowski

nouns

kat
katowanie
katownia
katownictwo
katusz
katusza

verbs

Further reading

katownik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
katownik in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.