keiser
Afrikaans
Etymology
From Dutch keizer, from Middle Dutch keiser, from Old Dutch keiser, from Proto-Germanic *kaisaraz, from Latin Caesar.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkəi̯.sər/
Audio (file)
Estonian
Etymology
Borrowed from Middle Low German keiser (“emperor”). Cognates include German Kaiser and Finnish keisari.
Declension
Inflection of keiser (ÕS type 2/õpik, no gradation)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | keiser | keisrid |
| accusative | keisri | keisrid |
| genitive | keisri | keisrite |
| partitive | keisrit | keisreid |
| illative | keisrisse | keisritesse keisreisse |
| inessive | keisris | keisrites keisreis |
| elative | keisrist | keisritest keisreist |
| allative | keisrile | keisritele keisreile |
| adessive | keisril | keisritel keisreil |
| ablative | keisrilt | keisritelt keisreilt |
| translative | keisriks | keisriteks keisreiks |
| terminative | keisrini | keisriteni |
| essive | keisrina | keisritena |
| abessive | keisrita | keisriteta |
| comitative | keisriga | keisritega |
Middle English
Norwegian Bokmål
Derived terms
Related terms
See also
- keisar (Nynorsk)
References
- “keiser” in The Bokmål Dictionary.
Old Dutch
Etymology
From Proto-Germanic *kaisaraz.
Inflection
This noun needs an inflection-table template.
Further reading
- “kēser, keiser”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.