kirna
Faroese
Etymology
From Old Norse kirna, from Proto-Germanic *kirnijǭ (“churn”), of unknown origin.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈt͡ʃɪtna/
- Rhymes: -ɪtna
- Homophone: kirnað
Verb
kirna (third person singular past indicative kirnaði, third person plural past indicative kirnaðu, supine kirnað)
- (transitive) churn
- (reflexive) masturbate
Declension
| Conjugation of kirna (group v-30) | ||
|---|---|---|
| infinitive | kirna | |
| supine | kirnað | |
| participle (a6)1 | kirnandi | kirnaður |
| present | past | |
| first singular | kirni | kirnaði |
| second singular | kirnar | kirnaði |
| third singular | kirnar | kirnaði |
| plural | kirna | kirnaðu |
| imperative | ||
| singular | kirna! | |
| plural | kirnið! | |
| 1Only the past participle being declined. | ||
Declension
| Declension of kirna | ||||
|---|---|---|---|---|
| f1 | singular | plural | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kirna | kirnan | kirnur | kirnurnar |
| accusative | kirnu | kirnuna | kirnur | kirnurnar |
| dative | kirnu | kirnuni | kirnum | kirnunum |
| genitive | kirnu | kirnunnar | kirna | kirnanna |
Javanese
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.