kiwać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kyvati, from Proto-Indo-European *kh₁uyéti, from *keh₁w- (“to wobble, to swing”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈki.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ivat͡ɕ
  • Syllabification: ki‧wać

Verb

kiwać impf (perfective kiwnąć)

  1. (intransitive) to beckon, to noddle, to bob
  2. (intransitive) to waggle, to totter
  3. (transitive) to fool
    Synonyms: see Thesaurus:oszukać
  4. (reflexive) to wobble

Conjugation
Conjugation of kiwać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kiwać
present tense 1st kiwam kiwamy
2nd kiwasz kiwacie
3rd kiwa kiwają
impersonal kiwa się
past tense 1st kiwałem kiwałam kiwaliśmy kiwałyśmy
2nd kiwałeś kiwałaś kiwaliście kiwałyście
3rd kiwał kiwała kiwało kiwali kiwały
impersonal kiwano
future tense 1st będę kiwał,
będę kiwać
 będę kiwała,
będę kiwać
 będziemy kiwali,
będziemy kiwać
 będziemy kiwały,
będziemy kiwać
2nd będziesz kiwał,
będziesz kiwać
 będziesz kiwała,
będziesz kiwać
 będziecie kiwali,
będziecie kiwać
 będziecie kiwały,
będziecie kiwać
3rd będzie kiwał,
będzie kiwać
 będzie kiwała,
będzie kiwać
 będzie kiwało,
będzie kiwać
 będą kiwali,
będą kiwać
 będą kiwały,
będą kiwać
impersonal będzie kiwać się
conditional 1st kiwałbym kiwałabym kiwalibyśmy kiwałybyśmy
2nd kiwałbyś kiwałabyś kiwalibyście kiwałybyście
3rd kiwałby kiwałaby kiwałoby kiwaliby kiwałyby
impersonal kiwano by
imperative 1st niech kiwam kiwajmy
2nd kiwaj kiwajcie
3rd niech kiwa niech kiwają
active adjectival participle kiwający kiwająca kiwające kiwający kiwające
passive adjectival participle kiwany kiwana kiwane kiwani kiwane
contemporary adverbial participle kiwając
verbal noun kiwanie

Further reading
  • kiwać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kiwać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.