kiwnąć

Polish

Etymology

From kiwać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkiv.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ivnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: kiw‧nąć

Verb

kiwnąć pf (imperfective kiwać)

  1. (intransitive) to beckon, to noddle, to bob
  2. (intransitive) to waggle, to totter
  3. (transitive) to fool
    Synonyms: see Thesaurus:oszukać
  4. (reflexive) to wobble

Conjugation
Conjugation of kiwnąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kiwnąć
future tense 1st kiwnę kiwniemy
2nd kiwniesz kiwniecie
3rd kiwnie kiwną
impersonal kiwnie się
past tense 1st kiwnąłem kiwnęłam kiwnęliśmy kiwnęłyśmy
2nd kiwnąłeś kiwnęłaś kiwnęliście kiwnęłyście
3rd kiwnął kiwnęła kiwnęło kiwnęli kiwnęły
impersonal kiwnięto
conditional 1st kiwnąłbym kiwnęłabym kiwnęlibyśmy kiwnęłybyśmy
2nd kiwnąłbyś kiwnęłabyś kiwnęlibyście kiwnęłybyście
3rd kiwnąłby kiwnęłaby kiwnęłoby kiwnęliby kiwnęłyby
impersonal kiwnięto by
imperative 1st niech kiwnę kiwnijmy
2nd kiwnij kiwnijcie
3rd niech kiwnie niech kiwną
passive adjectival participle kiwnięty kiwnięta kiwnięte kiwnięci kiwnięte
anterior adverbial participle kiwnąwszy
verbal noun kiwnięcie

Further reading
  • kiwnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kiwnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.