klektać

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish klektać, from Proto-Slavic *klekotati, with a reduction of vowels,[1] ultimately of onomatopoeic origin.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈklɛk.tat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛktat͡ɕ
  • Syllabification: klek‧tać

Verb

klektać impf (perfective zaklektać)

  1. (intransitive, archaic) Alternative form of klekotać.
    • 1840, Kazimiérz Władysław Wójcicki, Stare gawędy i obrazy‎, volume 1, Warszawa: Maxymilijan Chmielewski, archived from the original on 2022-08-29, pages 206-207:
      Słonko zwolna poczęło wschodzić, i złocić zboża, i trawe zielone, szary skowronek wzbijał się nad miedzę ze śpiéwem, słowik kwilił w gąszczach rzewliwie, kukułka kukała, po łąkach klekce bocian, stada żórawi ciągnęły ze śpiewem:...
      The sun slowly started to rise and turn the grains and the green grasses gold; a gray lark flew up over the border between fields with a song; a nightingale sang softly and mournfully in thickets; a cuckoo cuckooed; a stork clacked its beak in the uncultivated fields; flocks of cranes continued their song:...
    • 1867, Oskar Kolberg, Lud: Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańcy: Kujawy‎, volume 1, Warszawa: Drukarnia Jana Jaworskiego, archived from the original on 2022-08-29, page 47:
      Już skowronek nam zawitał;
      Wojtuś bocian już zaklektał.
      Already the lark has greeted us;
      Wojtuś the stork has already clacked his beak.

Conjugation
Conjugation of klektać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive klektać
present tense 1st klekczę klekczemy
2nd klekczesz klekczecie
3rd klekcze klekczą
impersonal klekcze się
past tense 1st klektałem klektałam klektaliśmy klektałyśmy
2nd klektałeś klektałaś klektaliście klektałyście
3rd klektał klektała klektało klektali klektały
impersonal klektano
future tense 1st będę klektał,
będę klektać
 będę klektała,
będę klektać
 będziemy klektali,
będziemy klektać
 będziemy klektały,
będziemy klektać
2nd będziesz klektał,
będziesz klektać
 będziesz klektała,
będziesz klektać
 będziecie klektali,
będziecie klektać
 będziecie klektały,
będziecie klektać
3rd będzie klektał,
będzie klektać
 będzie klektała,
będzie klektać
 będzie klektało,
będzie klektać
 będą klektali,
będą klektać
 będą klektały,
będą klektać
impersonal będzie klektać się
conditional 1st klektałbym klektałabym klektalibyśmy klektałybyśmy
2nd klektałbyś klektałabyś klektalibyście klektałybyście
3rd klektałby klektałaby klektałoby klektaliby klektałyby
impersonal klektano by
imperative 1st niech klekczę klekczmy
2nd klekcz klekczcie
3rd niech klekcze niech klekczą
active adjectival participle klekczący klekcząca klekczące klekczący klekczące
contemporary adverbial participle klekcząc
verbal noun klektanie

or

Conjugation of klektać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive klektać
present tense 1st klekcę klekcemy
2nd klekcesz klekcecie
3rd klekce klekcą
impersonal klekce się
past tense 1st klektałem klektałam klektaliśmy klektałyśmy
2nd klektałeś klektałaś klektaliście klektałyście
3rd klektał klektała klektało klektali klektały
impersonal klektano
future tense 1st będę klektał,
będę klektać
 będę klektała,
będę klektać
 będziemy klektali,
będziemy klektać
 będziemy klektały,
będziemy klektać
2nd będziesz klektał,
będziesz klektać
 będziesz klektała,
będziesz klektać
 będziecie klektali,
będziecie klektać
 będziecie klektały,
będziecie klektać
3rd będzie klektał,
będzie klektać
 będzie klektała,
będzie klektać
 będzie klektało,
będzie klektać
 będą klektali,
będą klektać
 będą klektały,
będą klektać
impersonal będzie klektać się
conditional 1st klektałbym klektałabym klektalibyśmy klektałybyśmy
2nd klektałbyś klektałabyś klektalibyście klektałybyście
3rd klektałby klektałaby klektałoby klektaliby klektałyby
impersonal klektano by
imperative 1st niech klekcę klekczmy
2nd klekcz klekczcie
3rd niech klekce niech klekcą
active adjectival participle klekcący klekcąca klekcące klekcący klekcące
contemporary adverbial participle klekcąc
verbal noun klektanie

References
  1. Andrzej Bańkowski (2000) Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)

Further reading
  • klektać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • klektać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.