knuć

Polish

Etymology

Back-formation from knować.

Pronunciation
  • IPA(key): /knut͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ɕ
  • Syllabification: knuć

Verb

knuć impf (perfective uknuć)

  1. (transitive) to plot, to scheme

Conjugation
Conjugation of knuć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive knuć
present tense 1st knuję knujemy
2nd knujesz knujecie
3rd knuje knują
impersonal knuje się
past tense 1st knułem knułam knuliśmy knułyśmy
2nd knułeś knułaś knuliście knułyście
3rd knuł knuła knuło knuli knuły
impersonal knuto
future tense 1st będę knuł,
będę knuć
 będę knuła,
będę knuć
 będziemy knuli,
będziemy knuć
 będziemy knuły,
będziemy knuć
2nd będziesz knuł,
będziesz knuć
 będziesz knuła,
będziesz knuć
 będziecie knuli,
będziecie knuć
 będziecie knuły,
będziecie knuć
3rd będzie knuł,
będzie knuć
 będzie knuła,
będzie knuć
 będzie knuło,
będzie knuć
 będą knuli,
będą knuć
 będą knuły,
będą knuć
impersonal będzie knuć się
conditional 1st knułbym knułabym knulibyśmy knułybyśmy
2nd knułbyś knułabyś knulibyście knułybyście
3rd knułby knułaby knułoby knuliby knułyby
impersonal knuto by
imperative 1st niech knuję knujmy
2nd knuj knujcie
3rd niech knuje niech knują
active adjectival participle knujący knująca knujące knujący knujące
passive adjectival participle knuty knuta knute knuci knute
contemporary adverbial participle knując
verbal noun knucie
noun
verb

Further reading
  • knuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • knuć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.