kończyna

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *konьčina. By surface analysis, koniec +‎ -yna.

Pronunciation

IPA^(key): /kɔɲˈt͡ʂɨ.na/
Audio (file)
Rhymes: -ɨna
Syllabification: koń‧czy‧na

Noun

kończyna f

limb (major appendage of human or animal)

Declension

Declension of kończyna

	singular	plural
nominative	kończyna	kończyny
genitive	kończyny	kończyn
dative	kończynie	kończynom
accusative	kończynę	kończyny
instrumental	kończyną	kończynami
locative	kończynie	kończynach
vocative	kończyno	kończyny

Derived terms

kończynowy

Further reading

kończyna in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
kończyna in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.