koczować

Polish

Etymology

Borrowed from Russian кочева́ть (kočevátʹ), from Turkic.

Pronunciation
  • IPA(key): /kɔˈt͡ʂɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: ko‧czo‧wać

Verb

koczować impf

  1. (intransitive) to nomadize
  2. (intransitive) to camp out
    Synonym: obozować

Conjugation
Conjugation of koczować impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive koczować
present tense 1st koczuję koczujemy
2nd koczujesz koczujecie
3rd koczuje koczują
impersonal koczuje się
past tense 1st koczowałem koczowałam koczowaliśmy koczowałyśmy
2nd koczowałeś koczowałaś koczowaliście koczowałyście
3rd koczował koczowała koczowało koczowali koczowały
impersonal koczowano
future tense 1st będę koczował,
będę koczować
 będę koczowała,
będę koczować
 będziemy koczowali,
będziemy koczować
 będziemy koczowały,
będziemy koczować
2nd będziesz koczował,
będziesz koczować
 będziesz koczowała,
będziesz koczować
 będziecie koczowali,
będziecie koczować
 będziecie koczowały,
będziecie koczować
3rd będzie koczował,
będzie koczować
 będzie koczowała,
będzie koczować
 będzie koczowało,
będzie koczować
 będą koczowali,
będą koczować
 będą koczowały,
będą koczować
impersonal będzie koczować się
conditional 1st koczowałbym koczowałabym koczowalibyśmy koczowałybyśmy
2nd koczowałbyś koczowałabyś koczowalibyście koczowałybyście
3rd koczowałby koczowałaby koczowałoby koczowaliby koczowałyby
impersonal koczowano by
imperative 1st niech koczuję koczujmy
2nd koczuj koczujcie
3rd niech koczuje niech koczują
active adjectival participle koczujący koczująca koczujące koczujący koczujące
contemporary adverbial participle koczując
verbal noun koczowanie

Derived terms
adjective
nouns

Further reading
  • koczować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • koczować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.