kolędnik

Polish

Etymology

From kolęda +‎ -nik.

Pronunciation

IPA^(key): /kɔˈlɛn.dɲik/
Audio (file)
Rhymes: -ɛndɲik
Syllabification: ko‧lęd‧nik

Noun

kolędnik m pers (feminine kolędniczka)

caroler, carol singer

Declension

Declension of kolędnik

	singular	plural
nominative	kolędnik	kolędnicy
genitive	kolędnika	kolędników
dative	kolędnikowi	kolędnikom
accusative	kolędnika	kolędników
instrumental	kolędnikiem	kolędnikami
locative	kolędniku	kolędnikach
vocative	kolędniku	kolędnicy

Related terms

nouns

verb

kolędować

Further reading

kolędnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
kolędnik in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.