kolaborant

Czech

Etymology

Derived from French collaborateur.

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈkolaborant]
  • Hyphenation: ko‧la‧bo‧rant
  • Rhymes: -orant

Noun

kolaborant m anim (feminine kolaborantka)

  1. collaborator (person who cooperates traitorously with an enemy)

Declension
Declension of kolaborant (hard masculine animate)
singular plural
nominative kolaborant kolaboranti
genitive kolaboranta kolaborantů
dative kolaborantovi, kolaborantu kolaborantům
accusative kolaboranta kolaboranty
vocative kolaborante kolaboranti
locative kolaborantovi, kolaborantu kolaborantech
instrumental kolaborantem kolaboranty

Further reading
  • kolaborant in Kartotéka Novočeského lexikálního archivu
  • kolaborant in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
  • kolaborant in Akademický slovník cizích slov, 1995, at prirucka.ujc.cas.cz

Polish

Etymology

Borrowed from French collaborant.

Pronunciation
  • IPA(key): /kɔ.laˈbɔ.rant/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔrant
  • Syllabification: ko‧la‧bo‧rant

Noun

kolaborant m pers (feminine kolaborantka)

  1. (derogatory, literary) collaborator, quisling
    Synonym: zdrajca

Declension
Declension of kolaborant
singular plural
nominative kolaborant kolaboranci/kolaboranty (depreciative)
genitive kolaboranta kolaborantów
dative kolaborantowi kolaborantom
accusative kolaboranta kolaborantów
instrumental kolaborantem kolaborantami
locative kolaborancie kolaborantach
vocative kolaborancie kolaboranci

Derived terms
adjective
  • kolaborancki
noun
  • kolaboranctwo
adjectives
nouns
  • kolaboracja
  • kolaboracjonista
  • kolaboracjonistka
  • kolaboracjonizm
verb

Further reading
  • kolaborant in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kolaborant in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.