koleżka

Polish

Etymology

From kolega +‎ -ka.

Pronunciation

IPA^(key): /kɔˈlɛʂ.ka/
Audio (file)
Rhymes: -ɛʂka
Syllabification: ko‧leż‧ka

Noun

koleżka m pers

Diminutive of kolega
(colloquial) bo, chuck, cully (close friend)

Declension

Declension of koleżka

	singular	plural
nominative	koleżka	koleżkowie
genitive	koleżki	koleżków
dative	koleżce	koleżkom
accusative	koleżkę	koleżków
instrumental	koleżką	koleżkami
locative	koleżce	koleżkach
vocative	koleżko	koleżkowie

Related terms

adjective

koleżeński

adverb

koleżeńsko

nouns

verbs

Further reading

koleżka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
koleżka in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.