kondycja

Polish

Etymology

Borrowed from Latin condiciō.

Pronunciation
  • IPA(key): /kɔnˈdɨt͡s.ja/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨt͡sja
  • Syllabification: kon‧dyc‧ja

Noun

kondycja f (diminutive kondycyjka)

  1. form, shape (condition of personal health, especially muscular health)
    Synonym: forma
  2. condition (state of an object)
    Synonym: stan

Declension
Declension of kondycja
singular
nominative kondycja
genitive kondycji
dative kondycji
accusative kondycję
instrumental kondycją
locative kondycji
vocative kondycjo

Derived terms
adjective
  • kondycyjny
verb
  • kondycjonować
adjective
  • kondycjonalny
adverb
  • kondycyjnie
nouns
  • kondycjonalizm
  • kondycjoner

Further reading
  • kondycja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kondycja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.