królica

See also: królicą

Polish

Etymology

From królik +‎ -ica.

Pronunciation

IPA^(key): /kruˈli.t͡sa/
Audio (file)
Rhymes: -it͡sa
Syllabification: kró‧li‧ca

Noun

królica f (masculine królik)

female equivalent of królik (“rabbit”) (mammal)

Declension

Declension of królica

	singular	plural
nominative	królica	królice
genitive	królicy	królic
dative	królicy	królicom
accusative	królicę	królice
instrumental	królicą	królicami
locative	królicy	królicach
vocative	królico	królice

Related terms

adjective

króliczy

noun

królikarnia

Further reading

królica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
królica in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.