królobójca

Polish

Etymology

From król +‎ -o- +‎ -bójca.

Pronunciation

IPA^(key): /kru.lɔˈbuj.t͡sa/
Audio (file)
Rhymes: -ujt͡sa
Syllabification: kró‧lo‧bój‧ca

Noun

królobójca m pers (feminine królobójczyni)

regicide (person who commits regicide)

Declension

Declension of królobójca

	singular	plural
nominative	królobójca	królobójcy
genitive	królobójcy	królobójców
dative	królobójcy	królobójcom
accusative	królobójcę	królobójców
instrumental	królobójcą	królobójcami
locative	królobójcy	królobójcach
vocative	królobójco	królobójcy

Related terms

adjective

królobójczy

noun

królobójstwo

Further reading

królobójca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
królobójca in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.