królować

Polish

From król +‎ -ować.

królować impf

(intransitive) to reign (to exercise sovereign power, to rule as a monarch)
Synonyms: panować, tronować
(intransitive) to dominate (to enjoy a commanding position in some field)
Synonyms: dominować, panować
(intransitive) to dominate, to tower over (to be much taller or higher than something)
Synonyms: dominować, górować

Conjugation of królować impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		królować
present tense	1^st	króluję			królujemy
	2^nd	królujesz			królujecie
	3^rd	króluje			królują
	impersonal	króluje się
past tense	1^st	królowałem	królowałam		królowaliśmy	królowałyśmy
	2^nd	królowałeś	królowałaś		królowaliście	królowałyście
	3^rd	królował	królowała	królowało	królowali	królowały
	impersonal	królowano
future tense	1^st	będę królował, będę królować	będę królowała, będę królować		będziemy królowali, będziemy królować	będziemy królowały, będziemy królować
	2^nd	będziesz królował, będziesz królować	będziesz królowała, będziesz królować		będziecie królowali, będziecie królować	będziecie królowały, będziecie królować
	3^rd	będzie królował, będzie królować	będzie królowała, będzie królować	będzie królowało, będzie królować	będą królowali, będą królować	będą królowały, będą królować
	impersonal	będzie królować się
conditional	1^st	królowałbym	królowałabym		królowalibyśmy	królowałybyśmy
	2^nd	królowałbyś	królowałabyś		królowalibyście	królowałybyście
	3^rd	królowałby	królowałaby	królowałoby	królowaliby	królowałyby
	impersonal	królowano by
imperative	1^st	niech króluję			królujmy
	2^nd	króluj			królujcie
	3^rd	niech króluje			niech królują
active adjectival participle		królujący	królująca	królujące	królujący	królujące
contemporary adverbial participle		królując
verbal noun		królowanie

verb

adjective

nouns