kronikarz

Polish

Etymology

From kronika +‎ -arz.

Pronunciation
  • IPA(key): /krɔˈɲi.kaʂ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ikaʂ
  • Syllabification: kro‧ni‧karz

Noun

kronikarz m pers

  1. chronicler (person who writes accounts of events and when they happened)
    Synonyms: dziejopis, dziejopisca, dziejopisarz

Declension
Declension of kronikarz
singular plural
nominative kronikarz kronikarze
genitive kronikarza kronikarzy
dative kronikarzowi kronikarzom
accusative kronikarza kronikarzy
instrumental kronikarzem kronikarzami
locative kronikarzu kronikarzach
vocative kronikarzu kronikarze

Further reading
  • kronikarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kronikarz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.