kruszeć

See also: kruszec

Polish

Etymology

From kruchy +‎ -eć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkru.ʂɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -uʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: kru‧szeć

Verb

kruszeć impf (perfective skruszeć)

  1. (intransitive) to become brittle, to become fragile
  2. (intransitive, of meat) to tenderise, to become tender

Conjugation
Conjugation of kruszeć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kruszeć
present tense 1st kruszeję kruszejemy
2nd kruszejesz kruszejecie
3rd kruszeje kruszeją
impersonal kruszeje się
past tense 1st kruszałem kruszałam kruszeliśmy kruszałyśmy
2nd kruszałeś kruszałaś kruszeliście kruszałyście
3rd kruszał kruszała kruszało kruszeli kruszały
impersonal kruszano
future tense 1st będę kruszał,
będę kruszeć
 będę kruszała,
będę kruszeć
 będziemy kruszeli,
będziemy kruszeć
 będziemy kruszały,
będziemy kruszeć
2nd będziesz kruszał,
będziesz kruszeć
 będziesz kruszała,
będziesz kruszeć
 będziecie kruszeli,
będziecie kruszeć
 będziecie kruszały,
będziecie kruszeć
3rd będzie kruszał,
będzie kruszeć
 będzie kruszała,
będzie kruszeć
 będzie kruszało,
będzie kruszeć
 będą kruszeli,
będą kruszeć
 będą kruszały,
będą kruszeć
impersonal będzie kruszeć się
conditional 1st kruszałbym kruszałabym kruszelibyśmy kruszałybyśmy
2nd kruszałbyś kruszałabyś kruszelibyście kruszałybyście
3rd kruszałby kruszałaby kruszałoby kruszeliby kruszałyby
impersonal kruszano by
imperative 1st niech kruszeję kruszejmy
2nd kruszej kruszejcie
3rd niech kruszeje niech kruszeją
active adjectival participle kruszejący kruszejąca kruszejące kruszejący kruszejące
contemporary adverbial participle kruszejąc
verbal noun kruszenie

Further reading
  • kruszeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kruszeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.