krydda

Icelandic

Etymology

From krydd (“spice, seasoning”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkʰrɪtːa/
  • Rhymes: -ɪtːa

Verb

krydda (weak verb, third-person singular past indicative kryddaði, supine kryddað)

  1. to spice, season

Conjugation
krydda — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að krydda
supine
(sagnbót)		 kryddað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 kryddandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég krydda við kryddum present
(nútíð)		 ég kryddi við kryddum
þú kryddar þið kryddið þú kryddir þið kryddið
hann, hún, það kryddar þeir, þær, þau krydda hann, hún, það kryddi þeir, þær, þau kryddi
past
(þátíð)		 ég kryddaði við krydduðum past
(þátíð)		 ég kryddaði við krydduðum
þú kryddaðir þið krydduðuð þú kryddaðir þið krydduðuð
hann, hún, það kryddaði þeir, þær, þau krydduðu hann, hún, það kryddaði þeir, þær, þau krydduðu
imperative
(boðháttur)		 krydda (þú) kryddið (þið)
Forms with appended personal pronoun
kryddaðu kryddiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
kryddast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að kryddast
supine
(sagnbót)		 kryddast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 kryddandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég kryddast við kryddumst present
(nútíð)		 ég kryddist við kryddumst
þú kryddast þið kryddist þú kryddist þið kryddist
hann, hún, það kryddast þeir, þær, þau kryddast hann, hún, það kryddist þeir, þær, þau kryddist
past
(þátíð)		 ég kryddaðist við krydduðumst past
(þátíð)		 ég kryddaðist við krydduðumst
þú kryddaðist þið krydduðust þú kryddaðist þið krydduðust
hann, hún, það kryddaðist þeir, þær, þau krydduðust hann, hún, það kryddaðist þeir, þær, þau krydduðust
imperative
(boðháttur)		 kryddast (þú) kryddist (þið)
Forms with appended personal pronoun
kryddastu kryddisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
kryddaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 kryddaður krydduð kryddað kryddaðir kryddaðar krydduð
accusative
(þolfall)		 kryddaðan kryddaða kryddað kryddaða kryddaðar krydduð
dative
(þágufall)		 krydduðum kryddaðri krydduðu krydduðum krydduðum krydduðum
genitive
(eignarfall)		 kryddaðs kryddaðrar kryddaðs kryddaðra kryddaðra kryddaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 kryddaði kryddaða kryddaða krydduðu krydduðu krydduðu
accusative
(þolfall)		 kryddaða krydduðu kryddaða krydduðu krydduðu krydduðu
dative
(þágufall)		 kryddaða krydduðu kryddaða krydduðu krydduðu krydduðu
genitive
(eignarfall)		 kryddaða krydduðu kryddaða krydduðu krydduðu krydduðu

Norwegian Nynorsk

Noun

krydda f (definite singular krydda, indefinite plural krydder or kryddor, definite plural kryddene or kryddone)

  1. (pre-2012) alternative form of krydder n
  2. definite singular of krydde (non-standard since 2012)

Verb

krydda (present tense kryddar, past tense krydda, past participle krydda, passive infinitive kryddast, present participle kryddande, imperative krydda/krydd)

  1. alternative form of krydre

Swedish

Etymology

From German Kraut (“a herb”).

Pronunciation
  • Audio(file)

Noun

krydda c

  1. a spice or herb (for use in cooking)

Declension
Declension of krydda 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative krydda kryddan kryddor kryddorna
Genitive kryddas kryddans kryddors kryddornas

Descendants
  • → Finnish: ryyti

Verb

krydda (present kryddar, preterite kryddade, supine kryddat, imperative krydda)

  1. to spice (to add spices and/or herbs to food)
  2. to salt (include colorful language)

Conjugation
Conjugation of krydda (weak)
Active Passive
Infinitive krydda kryddas
Supine kryddat kryddats
Imperative krydda —
Imper. plural1 krydden —
Present Past Present Past
Indicative kryddar kryddade kryddas kryddades
Ind. plural1 krydda kryddade kryddas kryddades
Subjunctive2 krydde kryddade kryddes kryddades
Participles
Present participle kryddande
Past participle kryddad
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Further reading

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.