krzyknięcie

See also: krzykniecie

Polish

Etymology

From krzyknąć +‎ -ęcie.

Pronunciation
  • IPA(key): /kʂɨkˈɲɛɲ.t͡ɕɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲt͡ɕɛ
  • Syllabification: krzyk‧nię‧cie

Noun

krzyknięcie n

  1. verbal noun of krzyknąć

Declension
Declension of krzyknięcie
singular
nominative krzyknięcie
genitive krzyknięcia
dative krzyknięciu
accusative krzyknięcie
instrumental krzyknięciem
locative krzyknięciu
vocative krzyknięcie

Further reading
  • krzyknięcie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • krzyknięcie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.