kwalifikacja

Polish

Etymology

Borrowed from French qualification, from Latin quālificātiō.

Pronunciation
  • IPA(key): /kfa.li.fiˈkat͡s.ja/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: kwa‧li‧fi‧kac‧ja

Noun

kwalifikacja f

  1. qualification (act or process of qualifying)

Declension
Declension of kwalifikacja
singular
nominative kwalifikacja
genitive kwalifikacji
dative kwalifikacji
accusative kwalifikację
instrumental kwalifikacją
locative kwalifikacji
vocative kwalifikacjo

Derived terms
adjective
  • kwalifikacyjny
noun
  • kwalifikacje
verb
adjective
  • kwalifikatorski
nouns
  • kwalifikator
  • kwalifikatorka
verbs
  • przekwalifikować
  • przekwalifikowywać
  • wykwalifikować
  • zakwalifikować
  • zakwalifikowywać

Further reading
  • kwalifikacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kwalifikacja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.