laceratrix
Latin
    
    Etymology
    
From lacerō (“lacerate, tear”).
Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /la.keˈraː.triːks/, [ɫ̪äkɛˈräːt̪riːks̠]
 - (Ecclesiastical) IPA(key): /la.t͡ʃeˈra.triks/, [lät͡ʃeˈräːt̪riks]
 
Declension
    
Third-declension noun.
| Case | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominative | lacerātrīx | lacerātrīcēs | 
| Genitive | lacerātrīcis | lacerātrīcum | 
| Dative | lacerātrīcī | lacerātrīcibus | 
| Accusative | lacerātrīcem | lacerātrīcēs | 
| Ablative | lacerātrīce | lacerātrīcibus | 
| Vocative | lacerātrīx | lacerātrīcēs | 
Related terms
    
References
    
- “laceratrix”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - laceratrix in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.