mënd

See also: mend

Albanian

Etymology 1

Borrowed through Vulgar Latin from Latin mōmentum.[1]

Noun

mënd m (indefinite plural mënde, definite singular mëndi, definite plural mëndet)

  1. moment
    Synonym: moment
Declension
Declension of mënd
indefinite definite
singular plural singular plural
nominative mënd mënde mëndi mëndet
accusative mëndin
dative mëndi mëndeve mëndit mëndevet
ablative mëndesh

Etymology 2

From Proto-Albanian *mand-, from Proto-Albanian *manzda, nasal present of Proto-Albanian *mazdnja (“to feed, fatten”) (modern maj);[2] alternatively from *mh̥₂-n-d-,[3] also a nasal present of *mh̥₂dnje/o (modern maj). More at maj.

Verb

mënd (first-person singular past tense mënda, participle mëndur)

  1. I feed
  2. I suckle
Inflection
Standard Albanian conjugation of mënd (active voice)
participle mëndur
gerund duke mëndur
infinitive për të mëndur
singular plural
1st pers. 2nd pers. 3rd pers. 1st pers. 2nd pers. 3rd pers.
indicative unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present mënd mënd mënd mëndim mëndni mëndin
imperfect mëndja mëndje mëndte mëndnim mëndnit mëndnin
aorist mënda mënde mëndi mëndëm mëndët mëndën
perfect kam mëndur ke mëndur ka mëndur kemi mëndur keni mëndur kanë mëndur
past perfect kisha mëndur kishe mëndur kishte mëndur kishim mëndur kishit mëndur kishin mëndur
aorist II pata mëndur pate mëndur pati mëndur patëm mëndur patët mëndur patën mëndur
future1 do të mënd do të mëndësh do të mëndë do të mëndim do të mëndni do të mëndin
future perfect2 do të kem mëndur do të kesh mëndur do të ketë mëndur do të kemi mëndur do të keni mëndur do të kenë mëndur
subjunctive unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present të mënd të mëndësh të mëndë të mëndim të mëndni të mëndin
imperfect të mëndja të mëndje të mëndte të mëndnim të mëndnit të mëndnin
perfect të kem mëndur të kesh mëndur të ketë mëndur të kemi mëndur të keni mëndur të kenë mëndur
past perfect të kisha mëndur të kishe mëndur të kishte mëndur të kishim mëndur të kishit mëndur të kishin mëndur
conditional1, 2 unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
imperfect do të mëndja do të mëndje do të mëndte do të mëndnim do të mëndnit do të mëndnin
past perfect do të kisha mëndur do të kishe mëndur do të kishte mëndur do të kishim mëndur do të kishit mëndur do të kishin mëndur
optative unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present mëndsha mëndsh mëndtë mëndshim mëndshit mëndshin
perfect paça mëndur paç mëndur pastë mëndur paçim mëndur paçit mëndur paçin mëndur
admirative unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present mëndkam mëndke mëndka mëndkemi mëndkeni mëndkan
imperfect mëndkësha mëndkëshe mëndkësh mëndkëshim mëndkëshit mëndkëshin
perfect paskam mëndur paske mëndur paska mëndur paskemi mëndur paskeni mëndur paskan mëndur
past perfect paskësha mëndur paskëshe mëndur paskësh mëndur paskëshim mëndur paskëshit mëndur paskëshin mëndur
imperative — ti — — ju —
present — mënd — — mëndni —
1) indicative future identical with conditional present 2) indicative future perfect identical with conditional perfect
Derived terms

References
  1. Orel, Vladimir (1998) Albanian Etymological Dictionary, Leiden, Boston, Köln: Brill, →ISBN, page 260
  2. Orel, Vladimir (1998) Albanian Etymological Dictionary, Leiden, Boston, Köln: Brill, →ISBN, page 260
  3. Demiraj, Bardhyl (1997) Albanische Etymologien: Untersuchungen zum albanischen Erbwortschatz [Albanian Etymologies: Investigations into the Albanian Inherited Lexicon] (Leiden Studies in Indo-European; 7)‎ (in German), Amsterdam, Atlanta: Rodopi, page 265
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.