møta
Faroese
Norwegian Nynorsk
Old Swedish
Etymology
From Old Norse mœta, from Proto-Germanic *mōtijaną.
Conjugation
Conjugation of mø̄ta (weak)
| present | past | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | mø̄ta | — | |||
| participle | mø̄tandi, mø̄tande | mø̄tter | |||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | mø̄tir | mø̄ti, mø̄te | — | mø̄tti, mø̄tte | mø̄tti, mø̄tte |
| þū | mø̄tir | mø̄ti, mø̄te | mø̄t | mø̄tti, mø̄tte | mø̄tti, mø̄tte |
| han | mø̄tir | mø̄ti, mø̄te | — | mø̄tti, mø̄tte | mø̄tti, mø̄tte |
| vīr | mø̄tum, mø̄tom | mø̄tum, mø̄tom | mø̄tum, mø̄tom | mø̄ttum, mø̄ttom | mø̄ttum, mø̄ttom |
| īr | mø̄tin | mø̄tin | mø̄tin | mø̄ttin | mø̄ttin |
| þēr | mø̄ta | mø̄tin | — | mø̄ttu, mø̄tto | mø̄ttin |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | mø̄tis | mø̄tis, mø̄tes | — | mø̄ttis, mø̄ttes | mø̄ttis, mø̄ttes |
| þū | mø̄tis | mø̄tis, mø̄tes | — | mø̄ttis, mø̄ttes | mø̄ttis, mø̄ttes |
| han | mø̄tis | mø̄tis, mø̄tes | — | mø̄ttis, mø̄ttes | mø̄ttis, mø̄ttes |
| vīr | mø̄tums, mø̄toms | mø̄tums, mø̄toms | — | mø̄ttums, mø̄ttoms | mø̄ttums, mø̄ttoms |
| īr | mø̄tins | mø̄tins | — | mø̄ttins | mø̄ttins |
| þēr | mø̄tas | mø̄tins | — | mø̄ttus, mø̄ttos | mø̄ttins |
Descendants
- Swedish: möta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.